Odpowiednie dobranie proporcji sprawia, że ziarnista kawa Lavazza jest niepowtarzalna i rozpoznawalna na całym świecie.
Z początku są zielone, z czasem zmieniają swą barwę na pomarańczowo-czerwoną, a z racji wyglądu nazywane są wiśniami kawowymi. Wewnątrz takiego owocu kawowca znajdują się dwa jednostronnie spłaszczone ziarna tzw. zielona kawa - surowiec, z którego produkuje się kawę.
Na owoce trzeba jednak cierpliwie poczekać, jako że wiecznie zielone drzewka kawowca przez pewien czas nie dają zbiorów. Pierwsze zbiory możliwe są po około 4-5 latach. Po tym czasie drzewka owocują przez około 15-20 lat (choć znane są przypadki gdy owoce zbierano nawet ze 100-letnich roślin). Ciekawostką jest fakt, że na tej samej gałęzi, tuż obok siebie, rosną zarówno zielone, jak i całkowicie dojrzałe czerwone owoce. Z jednego drzewa zbiera się ich około 2 - 3 kg, z których uzyskuje się mniej więcej pól kilogramy zielonej kawy.
Kawę można zbierać mechanicznie za pomocą specjalnych grabi. Czynność ta nazywana jest popularnie "czesaniem gałęzi kawowca". Niewątpliwą zaletą tej metody jest szybkość zbioru, ma ona jednak dużą wadę: fakt nierównomiernego dojrzewania owoców, o którym wspomniano powyżej, sprawia, że zbieramy również niedojrzałe owoce. Dlatego kawę cały czas zbiera się również ręcznie, co pozwala na selektywny wybór jedynie dojrzałych owoców.
Kolejnym etapem jest wydobywanie ziaren z owoców kawowca. Jednym ze sposobów jest suszenie wiśni na słońcu. Układa się je na ubitym placu, następnie, podczas 2-3 tygodniowego suszenia przewraca się owoce, by ostatecznie usunąć ich ususzone pozostałości znajdujące się wokół ziaren. Jest to tzw. metoda sucha.
Drugim sposobem jest wydobywanie nasion "na mokro", które polega na mechanicznym miażdżeniu owoców (pierwszy etap, w którym usuwana jest znaczna część wiśni), a następnie namoczeniu ich w wodzie, w której dochodzi do ostatecznego oddzielenia miąższu od ziaren. Końcową fazą tej metody jest suszenie nasion na słońcu.
